مطالعه کتاب کودکان و آشنایی با حیوانات

او در این حالت تمرین می‌کند تا مانند پدر برای حیوان خانگی غذا تهیه کرده و مثل مادر از او مراقبت کند. این سبک بازی کودکانه به رشد مهارت‌های زندگی او کمک کرده و کودک در این تمرین‌ها هم مهارت‌های پدرانه و هم مهارت‌های مادرانه را یاد می‌گیرد. به همین دلیل علایق کودکان به حیوانات را نباید بی‌اهمیت دانست.
کودک در بازی و مراقبت از حیوانات علاوه بر این‌که مهارت‌های اجتماعی و زندگی‌اش رشد پیدا می‌کند، به لحاظ هوشی هم دچار تحول می‌شود. کودکان هر چه در دو سال اول کودکی محرک بیشتری دریافت کنند، به لحاظ هوشی رشد بیشتری خواهند کرد.
کودکان معمولاً تا قبل از سن سه سالگی فکر می‌کنند همه اشیای متحرک زنده‌اند، ولی بعد از مدتی متوجه می‌شوند که برخی اشیا جاندار نیستند، از این رو تا وقتی که او درک نکرده اسباب بازی اتاقش موجود زنده نیست فرقی بین جوجه و ماشین نمی‌گذارد. اما وقتی این تفاوت را متوجه شد گرفتار ترس از جوجه می‌شود. این ترس نشانگر تکامل رشدی کودک است زیرا کودکی که از حیوانات نمی‌ترسد امکان دارد به آن دست بزند و وقتی آن را لمس کرد، متوجه تفاوت‌های آن با حیوانات اسباب‌بازی‌اش شده و ناگهان بترسد. این ترس کودک نشانه ای است برای تشخیص او میان جانداران و اشیای بی‌جان است و این تجربه به کودک کمک می‌کند تا به تکامل رشد شناختی برسد. بنابراین کودک با داشتن حیوانات خانگی یک گام جلوتر خواهد افتاد.
تهیه یک حیوان خانگی برای کودک مفید است، اما باید حیوانی برای کودک انتخاب شود که برای سلامتی او ضرری نداشته باشد. کودکان بیشتر تمایل به نگهداری از جوجه از خود نشان می‌دهند و از طرفی نگهداری از جوجه در خانه نیز با فرهنگ ما مطابقت بیشتری داشته و به نظر می‌رسد خطر کمتری نیز برای کودک دارد.
کودکان زیر سن 10 سال می توانند از حیوانات بزرگتر مراقبت کنند بنابراین بهتر است جوجه‌های خیلی کوچک برای آنها تهیه نکرد و مسئولیت نگهداری مرغ و خروس به آنها سپرده شود. آموزش گروه های سنی کودک و نوجوان برای آشنایی با حیوانات متفاوت است که به این تفاوت ها باید توجه داشت.
کودکان زیر سه سال هنوز به مرحله ای نرسیده‌اند که خشم خود را کنترل کنند و آنها ممکن است خشم و عصبانیت‌شان را روی حیوان خانگی خود خالی کنند. والدین می‌بایست هنگام مراقبت کودک از جوجه‌اش دائماً نظارت داشته تا وقتی که مطمئن شوند کودک آنقدر بزرگ شده تا توانایی مراقبت از حیوان را دارد. در این دوره باید با کوکان با ملایمت رفتار کرد و نباید آنها را به خاطر برخی عملکردهای ناعاقلانه سرزنش کرد.

باید به کودکان یاد داد که جوجه‌ها مانند او نیازمند آب و غذا و فعالیت بدنی هستند و مدتی از روز می‌بایست برای استراحت و بازی به آنها اختصاص داد. در این زمینه والدین نقش الگوهایی را برای کودک بازی می‌کنند که کودک شیوه رفتار با حیوان را یاد می‌گیرد.